- gezginci
- gezginci → gezgin; Nomaden- (Leben); Wander- (Theater); (Handels)Reisende(r)
Türkçe-Almanca sözlük. 2013.
gezginci
Schlagen Sie auch in anderen Wörterbüchern nach:
gezginci — sf., hlk. Gezerek iş gören, gezici, seyyar Gezginci esnaf, köylüler gelirler, alışveriş olur. M. Ş. Esendal … Çağatay Osmanlı Sözlük
çergici — is. Pazarlarda sergi açan gezginci esnaf … Çağatay Osmanlı Sözlük
gezgincilik — is., ği Gezginci olma durumu … Çağatay Osmanlı Sözlük
kol gezmek — 1) güvenlik amacıyla dolaşmak Bunlar şehir subaşısının adamları, dizdarlardı. Kol geziyorlardı. Ö. Seyfettin 2) dolaşmak İnsanı üşütmeyen, ılık gezginci bir yağmur bulutu ağır ağır kol geziyordu. T. Dursun K 3) mec. kötü durum ve davranışlar… … Çağatay Osmanlı Sözlük
